مطالعه رشد و عملکرد سه گونه سوزنی برگ غیر بومی در سواحل شرقی دریای مازندران (مطالعه موردی ایستگاه تحقیقات زاغمرز)

این تحقیق به‌منظور تعیین رشد و تولید سه گونه کاج در ایستگاه تحقیقات جنگل و مرتع زاغمرز واقع در اراضی ساحلی شرق دریای مازندران اجرا شده است. تیمارهای تحقیق گونه­های کاج بادامی  (.L Pinus  pinea) ، کاج بروسیا (Pinus brutia Elwes &Henry) و کاج کاشفی (.Roxb  Pinus longi folia) بودند. نهال­های آنها در سال 1374 در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی به فاصله 3 در 3 متر در سه تکرار کاشته شدند. تا سال یازدهم در پایان هر فصل رشد زنده­مانی و خصوصیات کمی و کیفی پایه­ها ثبت و اندازه­گیری شد. نتایج تجزیه واریانس تفاوت بین گونه­ها  از نظر زنده­مانی، قطر یقه و قطر برابر سینه را  در پایان سال یازدهم اجرای تحقیق معنی­دار نشان نداد اما تفاوت آنها از نظر کیفیت و ارتفاع کل را معنی­دار نشان داد. زنده­مانی گونه­ها در سال دهم از 43/82 درصد برای کاج کاشفی تا 68/95 درصد برای کاج بادامی در نوسان بود. میانگین قطر برابر سینه از 49/9 سانتی­متر برای کاج کاشفی تا 23/12 سانتی­متر برای کاج بروسیا در تغییر بود. بیشترین فراوانی پایه­ها با درجه کیفی بالاتر از متوسط به گونه­های کاج بادامی و کاج بروسیا مربوط گردید. بر اساس نتایح گروه­بندی میانگین­ها (دانکن 5 درصد) بیشترین میانگین ارتفاع به کاج بروسیا (591 سانتی­متر) و کمترین آن به کاج کاشفی (67/287 سانتی­متر) مربوط شد حجم در هکتار کاج بروسیا حدود 40 متر مکعب و برای کاج بادامی و کاج کاشفی به ترتیب  67/19 و 48/10 متر مکعب بوده است. متوسط رشد قطری سالانه برای کاج بروسیا، بادامی و کاشفی به ترتیب 12 میلی­متر ، 5/10 میلی­متر و 2/9 میلی­متر بوده است. متوسط رشد سالانه ارتفاعی برای سه گونه یاد شده نیز به ترتیب 2/59 سانتی­متر ، 40 سانتی­متر و 77/28 سانتی­متر بوده است. تا پایان سال دهم گونه­های کاج بروسیا و کاج بادامی سازگاری خوبی نشان دادند.